.:: تیکه کلام ::.

قدیم که بچه بودم، صحنه های وحشتناکی رو از دار زدن گربه در بالای درخت می دیدم! بچه ها یک جور گربه ها رو آزار میدادند و بزرگترها یک جور دیگه. انگار که هر کسی گربه ای میدید، میخواست با دمپایی یا چوب یا سنگ به جونش بیفته و بکُشَش!  یا قدیم، خیلی بیشتر  سگ ها رو آزار میدادند و الکی کتک میزدند. به الاغ و شتر و چهارپایی که به وسیله ی اون کارهاشون رو انجام میدادند، خیلی ظلم می کردند. از طرفی شکار گنجشک و کبک و قرقاول و آهو و انواع حیوانات خیلی زیاد بود و باعث انقراض چند نوع حیوونِ خاص شد.  اما حالا با گسترش اطلاع رسانی و فعالیت گروه های مدافع حقوق حیوانات و فضای مجازی، این آزار و اذیت ها - نه اینکه از بین رفته ولی - خیلی کمتر از گذشته شده و گاهی رفتار محبت آمیزی از کسایی می بینی که توقعش رو نداری. امروز که از روضه ی وسط شهر میومدم، از کنار مغازه ی کارواش رد میشدم که دیدم یک مرد میانسالی با حالت صمیمانه با یک گربه ی زردی که اونجا بود صحبت می کرد و میگفت: بیا عزیزم، برو خودت بگرد و هرچی خواستی بخور! و جلوش یک ظرف از باقیمونده ی مرغ و استخون گذاشته بود. حالا دیگه گربه ها، نسبت به ما انسان ها وحش .:: تیکه کلام ::....

[رمز دار. رمز جدید]

.:: تیکه کلام ::....

هر کسی که توی ایران ، خبرنگاری می کنه و زندگی و رزق و روزیش رو بر اساس روزنامه نگاری و وبلاگ نویسی و کانال داری و عکاسی و خبرنگاری گذاشته، زندگی بسیار سخت و رنج آوری داره.  یعنی چه وبلاگ نویس باشی، چه ادمین سایت، چه ادمین پیج خبری اینستاگرام یا مدیر کانال معروفِ تلگرام یا در یک روزنامه ی بزرگ سیاسی یا حتی اجتماعی فعالیت کنی، یا حتی نشریه ی دانشجویی داشته باشی، بالاخره به خاطر نوشته هات و عکسات و هرچیزی که "تولید محتوا" نامیده میشه، باید پاسخگو باشی. به قتل های سیاسی نگاه کنید، به تعطیلی فله ای روزنامه ها، به زندانیان سیاسی، به فیلتر شدن سایتها و وبلاگ ها، به هک شدن پیج های اینستاگرام، همه و همه نشون میده که محل درآمد یک خبرنگار، یک شبه نابود میشه، و تازه اگر زندان نره ، یا بخاطر نوشته هاش کشته نشه باید کلاهشو بندازه هوا!  من خودم مجبورم برای این نوشته، افرادی که تا کنون فقط به جرم نویسندگی کشته یا زندانی شدند رو نام نبرم، اما به راحتی قابل فهم هست که "قلم"، یک قدرت به حساب میاد و به محض پرمخاطب شدن یک رسانه، جلوی فعالیتش گرفته میشه. مگر اینکه خبرنگاران و روزنامه نگاران، کاملا در جهت ب .:: تیکه کلام ::....

در تلگرام، مطلبی به نقل از دکتر سعید میرواحدی (استادیار دانشگاه علامه طباطبایی) خوندم تحت عنوان "فرزندان در دوران کنونی، دیر بزرگ می شوند!"(متن کامل: اینجا) که ایشون خانواده ها رو به چهار نوع تقسیم کرده: 1_ خانواده سالم (مقتدر) : به شکل حمایتی و سالم به نیازهای فرزندان پاسخ داده می شود و در مقابل، طلب مسئولیت هم می کنند. 2_ خانواده مستبد: به نیازی پاسخ داده نمی شود اما اصل توقعِ ما به ازا پابرجاست. 3_ خانواده رها: نه نیازی را پاسخ می دهند و نه توقعی دارند. 4_ خانواده سهل گیر: به نیاز فرزندان پاسخ داده می شود اما توقعی ندارند (بخش عمده خانواده های ایرانی از این گروه اند.) خانواده ی من از نوع مستبد هست که هیچ وقت به هیچ نوع نیاز بچه ها پاسخ داده نمیشد، اما از همه توقع قبول شدن در بهترین دانشگاه ها و آوردن بهترین رتبه ها و افتخارآفرینی برای پدر و مادر رو داشتند. پدر هیچ نوع مسئولیتی در قبال فرزندانش نداشت و همیشه می گفت: به من کاری نداشته باشید و خودتون بعدا پولدار بشید و خونه و ماشین برای خودتون بخرید، اما در عوض اگر کسی رشته ی مورد نظر یا مدرک تحصیلی مورد نظر رو کسب نمی کرد، شدیدا مورد .:: تیکه کلام ::....

انقدر از آدمای رک و حاضر جواب بدم میاد. همونایی که دائما تیکه میندازن و دنبال ضایع کردن یا تمسخر دیگرانن و می خوان خودشون رو بالاتر از بقیه نشون بدن. از آدمایی که فکر می کنن فقط خودشون می فهمن و بقیه نادون و کم عقلن بدم میاد. از آدمایی که نگاه "از بالا" به آدمای دیگه دارن و همش خودشون رو میگیرن و انگار از دماغ فیل افتادن، متنفرم. از آدمایی که صمیمی نیستن و تحویل نمی گیرن و احساس می کنن که دیگران به اونها محتاج ان و اونها هیچ احتیاجی به هیچ کسی ندارند، بیزارم. از آدمایی که ظاهر بینن و فقط به پول و موقعیت و تحصیلات و شغلت احترام میذارن، نه به شخصیت خودت، بیزارم. از آدمایی که قدرنشناس و نمک نشناسن و خوبی های دیگران رو خیلی زود فراموش می کنن و در حد "وظیفه" به حساب میارن، متنفرم.  *** دائما در حال حرص خوردن هستم... از دست این حکومت و مسئولینش(به خاطر قدرت طلبی و دروغگوییشون) به شدت حرص می خورم... از دست طرفداران متدینِ حکومت(که خودشون رو به نفهمی زدند) حرص می خورم... از دست پدرم (که اخلاق عجیبی داره) حرص می خورم... از دست مادرم(که اون هم اخلاق خاصی داره) حرص می خورم.... روزها و شب هام با ح .:: تیکه کلام ::....

روسیه که بودم یک آقا پسر 18 ساله ی روسی که لیدر ما در شهر مسکو بود با تعجب میگفت: "یعنی شماها دوست دختر ندارید؟ یعنی پارتی نمیرید؟ پس چطوری زنده اید؟" توی سنپترزبورگ که کنسرت های شبانه داشتند و همه جا جمع های صد نفره توی خیابون و میدون های اصلی جمع میشدن و میخوندن و میرقصیدند، به این فکر می کردم که چقدر اینها شادند و چقدر ما به جاش مراسم سوگواری و عزاداری داریم! برای نوجوون های خارجی که دبیرستانهاشون مختلطه، دوست دختر داشتن، پارتی رفتن و رقصیدن، عادی ترین نوع زندگیه. اصلا اگه پسر و دختر به سن 18 سال برسن و هنوز جنس مخالفی پیششون نباشه، انگار که مریضن.  واقعیت اینه که ما مردم ایران افسرده ترین و غمگین ترین مردمان جهان - البته بعد از عراق - هستیم!!  ما جوونای دهه ی شصتی که سوختیم، چون تنها راه جوونی کردن رو ازدواج میدیدیم و انقدر برای ازدواج صبر کردیم صبر کردیم که یهو فهمیدیم کل جوونیمون تموم شده و نیمه ی گمشدمون کلا گم و گور شده و نیستش! نسل جدید هم تنها جایی که می تونه جنس مخالف ببینه، دانشگاست اما تا دکترا درس میخونه و بازهم می بینه که خبری از جنس مخالف نیست. آخرش بیکار میشه و کسی آدم .:: تیکه کلام ::....

[رمز دار - جدید]

.:: تیکه کلام ::....

[رمز دار - جدید]

.:: تیکه کلام ::....

باید اعتراف بکنم که خودم هم از افراد ریشدار در اینستاگرام می ترسم! از اونایی که زیاد آیه ی قرآن و حدیث می نویسن و عکس حرم و شهدا و رهبری میذارن، می ترسم. نه اینکه بترسم، فکر می کنم اینها یا "بچه های بالا" هستند یا بسیجی. در هر دو حالتش برای منی که میخوام رک و صریح حرف سیاسی و اجتماعی و انتقادی بزنم، دردسر ایجاد میشه. یا اینکه ممکنه من رو بخاطر خانوادم بشناسن و مطالب و عکس هام رو مدرکی علیه خودم در سایتها و بولتن هاشون قرار بدند. به جز این گروه که اصلا در اینستاگرام فالوشون نمی کنم، از اونهایی که خیلی ضدنظام یا ضد دینن یا تیپ های خیلی فشن و روشنفکری میزنن هم می ترسم! میگم نکنه که عضو سازمان مجاهدین خلق باشند؟ یا از سلطنت طلب هایی باشند که به خون هر آدم دین دار تشنه هستند؟ نکنه که اونها هم که هیچ دین و شرفی ندارند، دنبال سوء استفاده از مطالبم باشند یا من رو بشناسن و بعدا در سایتهاشون مشکلی برام درست کنن؟ نمی دونم چرا؟ شاید این هم مثل همون "فوبیای عکس اینترنتی" که قبلا گفته بودم، فقط یک توهم باشه... اما همیشه دنبال آدم های معمولی و غیرسیاسی می گردم. دوست دارم با آدم های عادی جامعم که اهل .:: تیکه کلام ::....

در خبرها خوندم که آیت الله موحدی کرمانی، امام جمعه ی موقت تهران گفته : «در فضای مجازی شاهد هستیم که بسیاری از دختران، عکس‌های برهنه‌ای از خودشان را منتشر می‌کنند که این امر سکس اینترنتی و تل سکس است که متأسفانه در کشور رایج شده است.» (اینجا) بعد هم حاج آقا به این نتیجه رسیده که اینترنت عامل فساد و به انحراف کشیده شدن جوون هاست!! و لابد میخوان تلگرام و اینستاگرام رو فیلتر کنند! اما عجیبه که این حاج آقا و سایر مسئولین و روحانیون، هنوز از نیازِ دختر و پسر خودشون و نوه های خودشون اطلاع ندارند.  آقای موحدی کرمانی! سکس تل و سکس چت که چیزی نیست، الان نوه های خود شما احتمالا دوست دختر و دوست پسر دارند. همین بچه بسیجی ها و دخترهای چادری بیشترین علاقه مندان به سکس چت و دیدن سایتهای پورنو هستند، چون واقعیش رو در اختیار ندارند! اما جنابعالی و سایر مقامات به جایی که مسئله رو حل کنید، صورت مسئله رو پاک می کنید!!  شما ها طی 37 سال که در قدرت بودید، وضعیت کشور رو به این روز درآوردید که جوونِ مومن حزب الهی از ازدواج نا امیده و به اسم صیغه، با انواع دخترها رابطه ی جنسی داره و دیگه چیزی از دینداریش باقی .:: تیکه کلام ::....